رمز * ادامه قبلا عضو شدید؟ اکنون وارد شوید
آب اکسیژنه دارای خواص ضد‌عفونی‌کننده بسیار زیادی است و به همین علت یک درمان خانگی کاملاً ایمن برای تبخال محسوب می‌شود. برای استفاده از این روش درمانی باید:
همچنین می‌توانید این ناحیه را با استفاده از چای بادرنجبویه شستشو دهید.
نام ها و انواع زیادی در این زمینه وجود دارند و انتخاب های زیادی پیش روی شماست! علاوه بر این مسکن ها، مسکن های رایج مانند استامینوفن و ایبوپروفن نیز می توانند تسکین دهنده درد شما باشند.
عسل رطوبت کمی دارد و مقداری هم اسیدی است. به همین دلیل در محیط تورم و زخم موجب توقف فعالیت میکروب های مصر و عوامل بیماری زا می شود. این خاصیت باعث می شود عسل تورم و قرمزی را کاهش داده و آسیب های پوستی را کاهش دهد.
از عسل به عنوان راهی مناسب برای درمان سوختگی های مختلف، جذام، واریس و تبخال ها استفاده می شود.
برای درمان تبخال با عسل کار سختی ندارید. کافی است هر روز سه یا چهر مرتبه و هر بار به مدت چند دقیقه موضع تبخال را تحت درمان درمان قطعی تب برفکی قرار دهید. ابتدا باید محل تورم و قرمزی را با آب ولرم بشویید و آن را تمیز کنید. در مرحله بعد شما باید مقداری از عسل را به وسیله انگشت خود یا وسیله ای مانند گوش پاک کن و پنبه آن را روی محل تبخال قرار دهید.
آیا واگیر دار است؟
همچنین می‌توانید با دریافت مشاوره تلفنی دکتر اورولوژی برای بهترین اقدامات درمانی قدم بردارید. گاهی با دیدن اولین علائم می‌توانید به دکتر عمومی و یا دکتر عفونی مراجعه کنید. گاهی نیز خانم‌ها با دیدن اولین علائم می‌توانید به دکتر مامایی مراجعه کنید تا در صورت لزوم به دکتر زنان مراجعه کنید.
استفاده از کمی عصاره بادرنجبویه روی موضع آسیب‌دیده نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد. این کار را باید چندبار در روز انجام دهید.
درمان رفلاکس معده؛ علائم، دلایل ایجاد و روش های درمان خانگی و گیاهی
وسیله یا دستی که از آن برای پخش کردن وازلین استفاده می کنید را حتما تمیز کرده و از پاکیزه بودن آن اطمینان حاصل کنید. در غیر این صورت ممکن است به جای درمان بیماری وضعیت را بدتر کنید.
اقدامات پیشگیرانه از تبخال دستگاه تناسلی مردان و سیستم تناسلی زنان همان مواردی است که برای جلوگیری از سایر عفونت‌های مقاربتی انجام می‌شود.
پزشکان معمولا در مورد افرادی این داروها را تجویز می کنند که دچار عوارض جدی بیماری تبخال لب شده باشند و یا اینکه بخاطر شرایط خاص خود در معرض مبتلا شدن به بیماری به طور مکرر قرار گرفته باشند.